Al die lichte kleuren, zorgeloze bloemenvelden, dames met hoedjes en dat in de tijd van die gruwelijke Eerste Wereldoorlog. Ik keek er even naar en liep weer verder.
Tot mijn oudste zoon, Reinier, me meldde altijd eerst op zoek te gaan naar de impressionisten in een nieuw museum. Hij is gefascineerd door de impressionisten, vooral door Monet. "Hm, dat past helemaal bij zijn zonnige karakter", dacht ik tevreden, maar hij zette me toch ook aan het denken.
 |
| Hoe ouder hij werd, hoe losser Monet schilderde. Dit is een detail van een schilderij van de rozenhaag in Giverny |
Toen ik in Twente ging wonen, was daar, in Rijksmuseum Twente, een van de topstukken "Falaises pres de Pourville". Ik werd er meteen naartoe getrokken, naar deze steile krijtrots in vibrerend licht. Oef, wat mooi! Niet zoetig maar heldere kleuren en krachtige slagschaduwen. Soms ging ik er in mijn pauze even naar kijken.
 |
| Monet schilderde ook deze Normandische rotsen. Ze zijn nu te zien in Moskou. |
Misschien had ik niet goed opgelet?
Pas op mn vijftigste werd ik als door de bliksem getroffen toen ik in het Moma in New York oog in oog stond met waterlelies in Giverny. Mijn zoon wees me er op, het drieluik hing op de vijfde etage. Hij keek er gelukzalig naar. "Mam, kijk!"
Twee meter bij in totaal meer dan 1200 cm. Het intense blauw met lichte roze en groen. Een fabuleus wateroppervlak met reflectie van de wolken. Adembenemend. Een geweldig cadeau om het samen met Reinier te mogen bekijken. Voor mijn gevoel werd ik opgenomen door het enorme werk. Monet wilde dat het op gebogen wanden werd gehangen, wat het effect nog groter gemaakt zou hebben.
Nu lees ik over Monet in Ross King's Waanzin en betovering. Monet is over de zeventig en schildert in Giverny terwijl de Eerste Wereldoorlog woedt en zijn zoon Michel en andere bekenden aan het front zijn. Hij stelt schilderijen ter beschikking voor inzamelingen in de oorlog en lijdt onder de rantsoenering van tabak en voedsel.
 |
| Monet werkte zorgvuldig aan zijn imago. Hij beweerde altijd buiten te schilderen. In werkelijkheid had hij meerdere ateliers. Een ervan had de afmetingen van een flinke loods. |
Hij doet waar hij voor op aarde is: schilderen.
Michel bezoekt zijn vader als hij een paar dagen verlof heeft van Verdun. In het boek staat een foto van dat bezoek. Het is de vraag of Michel veel vertelde over wat hij meegemaakt had. Verdun is op zo'n 300 km van Giverny. Verdun werd de hel genoemd, Giverny had de bijnaam het Paradijs.
Ik verheug me al op volgend jaar. Dan houdt het Haags Gemeentemuseum een overzichtstentoonstelling van de tuinen van Monet. De voorpublicatie meldt dat de laatste tentoonstelling van 1986 dateert en dat veel van de tuinen nog niet eerder in Nederland te zien zijn geweest. Aha, dat verklaart het enigszins: in 1986 was ik er niet bij, ik zag de waterlelies gewoonweg niet eerder. Het museum is druk met het bemachtigen van fondsen en bruiklenen. Natuurlijk ga ik er naartoe met mijn oudste zoon.
No comments:
Post a Comment